bolesta.blog.onet.pl unieważnienie małżeństwa kościelnego/rozwód kościelny

Jak zostało już zapodane w temacie tematem obecnej analizy będzie apelacja. Jest już nam wiadome, iż – w porównaniu do prawa sprzed nowelizacji – Wyrok pozytywny wymagał potwierdzenia przez Trybunał II Instancji. Obecnie tak już nie jest. Nie oznacza to jednak, iż, chociażby pokrzywdzona Strona, bądź Strony nie mają prawa do jej złożenia. Innym zagadnieniem pozostaje jednak i taka możliwość, iż apelacja nie zawsze musi być przyjęta przez Trybunał Apelacyjny. A podyktowane to może być różnymi okolicznościami, najprostszą z nich, to brak jej zasadności. W aktualnym rozważaniu weźmiemy pod uwagę sytuację, kiedy nie ma merytorycznej przesłanki do nie przyjęcia apelacyjnej prośby. Po pierwsze, Strona/Strony mogą apelować, albo do Trybunału II Instancji, a takowy jest określony dla Instancji niższej, albo do Najwyższego Trybunału Roty Rzymskiej. W tym drugim przypadku, zanim zostanie podjęta pozytywna decyzja, to warto wziąć pod uwagę ew. trudności: kwestia tłumaczeń, mniejsz

Sama kwestia homoseksualizmu wydaje się, iż jest tak oczywista w znaczeniu tego czy może być przyczyną uznania małżeństwa za nieważnie zawartego, że poruszanie jej właśnie w tym aspekcie mogłoby nic nie wnieść w naszą analizę, dlatego obecnie postarajmy się spojrzeć na tę seksualną orientację w kontekście, tak przyczyn, na podstawie których może przebiegać proces małżeński, jak i w świetle tego, kiedy trudno orzec nieważność małżeństwa, gdyby się poszło w tym kierunku. Jednym z tytułów, pod który szybko można zakwalifikować homoseksualizm, jest znana już nam ze wcześniejszych rozważań niezdolność natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich (kan. 1095 nr 3 KPK). Już przy pierwszym kontakcie z tą przyczyną może pojawić się zarzut, pretensja Strony homoseksualnej o jej dyskryminację w znaczeniu – wg Jej zdania – uznania Jej orientacji za zaburzenie, chorobę. Tymczasem, warto wejść w samo sformułowanie treści rzeczonej normy nieco głębiej. A chodzi w niej o is

Podstawowym pytaniem od Osób dopiero zastanawiających się nad wszczęciem kościelnego procesu o stwierdzenie nieważności Ich małżeństwa jest zapytanie o tzw. „szansę”. I w tym miejscu musimy odróżnić od siebie dwie sytuacje. Pierwsza to ta, kiedy pod rzeczonym pytaniem rozumiemy zasadność, czyli w ogóle sens wszczęcia kościelnego procesu małżeńskiego, zaś druga to - „posiadanie na myśli” uzyskanie wprost pozytywnego Wyroku. Pytanie o „szansę” jest wg mnie uzasadnione tylko w pierwszym przypadku, a wynika to z różnych względów. Przykładowo: po pierwsze, skoro istnieje możliwość nawet odrzucenia skargi powodowej, to przyjęcie jej oznacza nic innego jak zasadność samej sprawy, a zatem nie od razu przeświadczenie o Wyroku pozytywnym; po drugie, jak sama nazwa wskazuje, proces to nie jakiś pojedynczy akt, pojedyncza czynność, ale to wielo-etapowość, i nie tak do rzadkości należy sytuacja, kiedy dopiero w trakcie procesu, po już jakiś etapach (np. złożenie oświadczeń przez Obie Strony, zło