bolesta.blog.onet.pl unieważnienie małżeństwa kościelnego/rozwód kościelny

W prawie kanonicznym znana jest tzw. instytucja kanonizacji prawa cywilnego . Istotę jej można oddać tym, iż gdy dana regulacja prawa cywilnego pozostaje w zgodzie z prawem kanonicznym, a tym samym prawem Bożym, to istnieje możliwość jej zastosowania, skorzystania z niej w łonie samego prawa kanonicznego. Stąd zapodana treść aktualnego tematu jest nie tylko zasadna, co możliwa. Co prawda instytucja pojednania w kościelnym procesie małżeńskim nie jest novum , ale z kolei w łonie prawa cywilnego są pewne uszczegółowienia dotyczące, tak mediacji, jak i mediatora. Dlatego czasami warto wprost dokonać zapożyczenia tego, co zostało już uregulowane, pod warunkiem, o którym powyżej. Gdybyśmy ograniczyli się tylko do dążenia w kierunku pogodzenia się Małżonków to nie byłoby to również niczym nowym, natomiast uważam za ważne osiągnięcie też innego celu, gdy ten główny nie może zostać zrealizowany, a polegający na uzyskaniu porozumienia odnośnie do przyczyn, na podstawie których przebiega p

Nie tak rzadko ma miejsce sytuacja, kiedy Katolik zawiera związek z Osobą wyznania prawosławnego. Dlatego warto sięgnąć do uregulowań właśnie w łonie Prawosławia. Zgodnie z KPK małżeństwo może zostać uznane za zawarte nieważnie na podstawie: przeszkody małżeńskiej, wady zgody małżeńskiej oraz braku zachowania formy kanonicznej. Odnośnie do przeszkód, to zarówno w KPK, jak i w Prawosławiu jedną z nich jest przeszkoda wieku . Sięgamy do niej z tego względu, gdyż można dokonać pewnego porównania. Tak jak w prawie kanonicznym małżeństwo jest nieważne, gdy związek małżeński zawarty zostaje przez mężczyznę poniżej jego szesnastego roku życia, czy przez kobietę poniżej jej czternastu lat, tak w łonie Prawosławnym odpowiadającym wiekiem jest kolejno: osiemnasty oraz szesnasty rok życia. Nie jest to miejsce na dyskusję o słuszności takiej czy innej regulacji, natomiast warto zapodać jeszcze inne uregulowanie, całkowicie nieznane w KPK, wg którego przeszkoda wieku obejmuje też Osoby wstęp

Skoro Wyrok powinien mieć wiążącą moc przede wszystkim na sposób obiektywny, co związane jest koniecznie z treścią pozostającą w zgodzie z prawdą, to pojawia się zapytanie: czy w tak zarysowanej sytuacji możliwe jest porozumienie, co do procesu pomiędzy Małżonkami, czyli procesowymi Stronami? Na wstępie od razu powinno się zaakcentować, iż porozumienie, dojście do wspólnego wniosku, ale takiego, który ma na celu wyłącznie wydanie pozytywnego Wyroku, czyli uznanie małżeństwa za nieważne, a w ten sposób umożliwienie Obojgu kolejne wstąpienie w kościelny związek małżeński, i takiego, który odbiega od faktycznego stanu, chociaż nie można przecież wykluczać, to jednak, jak zostało o tym już wspomniane, skutkuje nieważnym obiektywnie Wyrokiem. Nie oznacza to jednak, iż w kościelnym prawie małżeńskim nie bierze się absolutnie pod uwagę porozumienia. O jakie zatem porozumienie chodzi? Jedną z możliwych jego treści jest wyrażenie zgody na zaproponowany tytuł nieważności, na podsta

Z uwagi na fakt, iż coraz częściej mamy do czynienia z małżeństwami Osób, których pochodzenie lokuje się na w dwa inne kraje, stąd w obecnych rozważaniach podejmiemy się tematu protokołu sporządzonego z Nupturientami przed zawarciem przez Nich małżeństwa. Bazą dla nas będą: Protokół rozmów kanoniczno-duszpasterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa Polskiej Konferencji Episkopatu oraz Ehevorbereitungsprotokoll. Niederschrift zur kirchlichen Ehevorbereitung und Eheschliessung. Amtliches Formular der Deutschen Bischofskonferenz ( Protokół sporządzony przez Episkopat Niemiecki). Oba Protokoły przy niektórych pytaniach różnią się, wynika to z pewnością z innej mentalności, pewnych problemów, i na to aktualnie wskażemy. I tak, w niemieckiej wersji Protokołu podniesione są takie kwestie, jak ew. apostazja czy wcześniejsze wyznania. W polskojęzycznej wersji Protokołu poruszona natomiast została kwestia zawodu Rodziców Nupturientów. Na pewno nie jest to miejsce i cza